رد پا

همه ما راحت حرف می زنیم ولی نوشتن برای بیشتر ما سخت است . اما تو بنویس تا یادت بماند که نوشته ها ، در پای عبور است . فردا که برگردی و نوشته هایت را بخوانی ، به یاد می آوری که از کجا رد شده و چطور قد کشیده ای !

این بحث هم فقط یک جور بهانه است ، بهانه رد شدن و قد کشیدن . این بحث نه قاعده ای دارد و نه نظمی . تنها قاعده اش نوشتن برای اوست .

این روزها ، آدم ها سرشان شلوغ است . بعضی ها حوصله خدا را ندارند . حال او را نمی پرسند برایش نامه نمی نویسند ، اما تو این کار را بکن . تو حالش را بپرس . تو چیزی برایش بنویس . ساعتهایت را با او قسمت کن ، ثانیه هایت را هم .

****

و اما آن کتاب آسمانی یادت هست ؟ اسمش قرآن بود . کلمه های خدا بود در دست های پیامبر . با اینکه این روزها این کلمه ها همه جا هست ولی کسی آنها را نفس نمی کشد ، کسی با آنها زندگی نمی کند . تو اما کلمه های خدا را نفس بکش و زندگی کن . و اما این تلنگر کوچکی است به قلب بزرگ تو !

دیگر چه بگویم که تویی و کلمه و خداوند

پس برایش بنویس ... بنویس ... هر چه که باشد