اسرار کوانتومی موفقیت

 

اسرار کوانتومی موفقیت
هدف یعنی انگیزه ای حرکت و هدف دار بودن جزئی از طبیعت انسان بوده و انسان بدون هدف یعنی مرگ. برای تحقیق موفقیت باید هدف را بخشی از زندگی روزمره تان کنید و تنها گوشه ننشسته و تصور نکنید که روزی به آن دست خواهید یافت . اگر می خواهید پیشرفت کنید، باید آگاهانه به آن تعهد نشان دهید. قاطعیت و جدیت در هر کاری بسیار مهم است . نیت بدون توجه کافی به هدف رنگ خواهد باخت بلکه باید مدام با انرژی و فکر خود به آن نیرو دهید.
تعهد به هدف، یکی از پیش زمینه های قانون تجلی است، بدین معنی که چنانچه بخواهید چیزی را در زندگی فیزیکی متجلی نمائید، ابتدا باید در حوزه آگاهی شما به واقعیت در آید. نیت سنجیده و آگاهانه شما حلقه ارتباطی بین شما و انرژی خلاق کائتات و رابطه بین اندیشه و واقعیت است. چنانچه نتوانید بطور پیوسته و عمدا هدفتان را پیگیری کنید نیات شما سست شده و در جهان مختلف منحرف گشته و در نهایت دستیابی به آنچه که می خواهید را برایتان بسیار سخت می کند.
برای تجلی موفق هر چیزی باید روی سه مورد زیر آگاهانه تمرکز نمود:
1. تصویری زنده و تجربه احساسی واضع از نتیجه دلخواه : در ذهن خود ایجاد کرده : بطوری بتوانید نتایج پایان کار را واضع دیده و نیز باید بتوانید خود را شادمانه درست در مرکز آن تصویر قرار دهید.
2. درک شفاف از فرایند خاص پیگیری هدفتان : باید بدانید برای رسیدن به اهدافتان دقیقا به چه نیاز دارید.
3. اشتیاق کامل برای تعهد به پیگیری هدف از حیث زمان، تلاش، تمرکز و الویت: این نوع تعهد در واقع تصمیمی راسخ برای اولویت دادن رویایتان بر عادات انحرافات، ترس، اعتیادات و حتی خوشی های نزدیکتان است.
زندگی دارای روش کنترل خاصی است که غالبا بین ما و اهدافمان فاطله می اندازد. به راحتی تحت تاثیر نیازهای روزمره، عادات و زیاده روی های خود تمرکز حواسمان را از دست می دهیم. در عمل هر چیزی در زندگی روزمره مان از هنگام بر خاستن از خواب گرفته تا چیزی که صبحانه می خوریم. یا آنچه که بعد از کار انجام می دهیم و یا اینکه چگونه وقت فراغتمان را سپری می کنیم به صورت یک عادت یکنواخت در می آید رفته رفته این الگوها زندگیمان را کنترل کرده و بسیار از آنها چنان در ذهنمان نهایته می شوند که دیگری حتی در مورد آنها فکر هم نمی کنیم و ناخوداگاه انجامشان می دهیم.
بدین ترتیب خیلی راحت به کاری عادت می کنیم و چنانچه از ابتدا درگیر هدفمان نباشیم به سختی بتوانیم آن را در بین اعمال روزمره جای دهیم. و ازآنجا که به چنین الگوی خوش گذشته عادت کرده ایم معمولا اوقات گرانبهای فراغتمان را نیز با چنین الگویی نیازهای اهداف و آرزوهایمان را برآورده نکنیم.